یکبار شانسی آن را خوانده بودم
سوال: جای خالی را با کلمه مناسب پر کنید:
خواننده: "من به ... که بیایم ربنای بهتری بعد از 6 سال بخوانم."
گزینه اول: به خاطر تنبلی ام و چون حوصله نداشتم نیامدم
گزینه دوم: خاطر اینکه همان یکبار شانسی آن را خوانده بودم و نمی توانستم بهتر از آن ربنا را بخوانم نیامدم
گزینه سوم: خودم گفتم همینی که خوندم از سر مردم هم زیاده، مگه چقدر قدرم رو می دونن؟!
گزینه چهارم: احترام سلیقه مردم به خودم اجازه ندادم
خودشیفتگی مفرط
خواننده: "این افراد چطور می‌توانند ربنای دیگری به‌جای آن (ربنایی که من خوانده ام) بگذارند."
سوال: جمله بالا با کدامیک از کلمات زیر بیشترین ارتباط معنایی را دارد؟!
گزینه اول: انحصارگرایی
گزینه دوم: خودشیفتگی مفرط
گزینه سوم: اعتماد به نفس کاذب
گزینه چهارم: هر سه مورد صحیح است!
خاطرات افطار محاله یادم بره!
خواننده: "مردم 30 سال است با این ربنا پای سفره افطار می‌نشینند و با آن خاطره دارند."
سوال: با توجه به جمله فوق کدام گزینه صحیح است؟!
گزینه اول: مطمئنا سی سال هست که مردم به خاطر اینکه افطار صدای ایشون رو بشوند افطار می کنن! وگرنه اگه ربنای ایشون نباشه همه روزه بدون افطار! می گیرن و توی ماه رمضون فقط سحری می خورن و بس!
گزینه دوم: شاعر می فرماید: "خاطرات افطار محاله یادم بره!"
گزینه سوم: آره نوه عزیزم! شما یادتون نمیاد! ربناهای الان که ربنا نیست! ماها یک ربناهایی داشتیم که عمرا نمونه اش رو شنیدی باشی!
گزینه چهارم: آره نوه عزیزم! من و مادربزرگت از اون ربناها خیلی خاطره داریم! سر سفره افطار دایی بودیم که ربنای اون خواننده رو پخش کردن! بعدش یکهو تو چشم های دختر دایی ام نگاه کردم و بعد از ماه رمضون با هم ازدواج کردیم! خیلی خاطره داریم از این ربناها!
هدیه ات را زمین بگذار!
خواننده: "سال 74 در نامه‌ای به آقای لاریجانی، رئیس وقت تلویزیون نوشتم که تنها موردی که اجازه می‌دهم صدای من از تلویزیون پخش شود، ربنا است که من آن را به مردم هدیه داده‌ام."
سوال: این صحبت خواننده، با کدام گزینه زیر بیشترین ارتباط معنایی را دارد؟!
الف. هدیه رو وا نکرده پس فرستاد!
ب. دست شما درد نکنه! چرا زحمت کشیدین؟! حالا که زحمت کشیدین، چرا اینقدر کم کشیدین؟!
ج. هدیه ات را زمین بگذار! هدیه ات را زمین بگذار!
د. ممنون! جبران کنیم!
شرلوک هولو
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
